به نقل از «ایسنا»

ویروسی که با ایجاد نانولوله‌ها بین‌ سلول‌ها مخفی شده و حرکت می‌کند

تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۳۶۲۸۶۶

کشف جالب محققان نشان می‌دهد که ویروس ابولا بین سلول‌ها نانولوله‌ ایجاد می‌کند تا از طریق این نانولوله‌ها بتواند بین سلول‌ها گسترش یابد.

به گزارش ایسنا، درک چگونگی سفر ویروس‌ها در داخل بدن انسان برای تولید داروها و روش‌های درمانی مؤثر که می‌توانند ویروس‌ها را متوقف کنند، بسیار مهم است. دانشمندان مؤسسه تحقیقات زیست‌پزشکی تگزاس (Texas Biomed) اخیراً یافته‌هایی را در مجله بیماری‌های عفونی منتشر کردند که نشان می‌دهد ویروس ابولا تونل‌های بین‌سلولی را برای حرکت از سلولی به سلول دیگر ایجاد می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دکتر اولنا شتنکو، استادیار مؤسسه تحقیقات زیست پزشکی تگزاس و نویسنده ارشد این مقاله، می‌گوید: یافته‌های ما نشان می‌دهد که ویروس می‌تواند مخفیگاه خود را ایجاد کند، پنهان شود و سپس به سلول‌های جدید منتقل شده و تکثیر شود.

به طور خاص، ویروس در حال تولید چیزی به نام نانولوله‌های تونل‌زنی است، اتصالات پویای بین‌سلولی که به سلول‌ها اجازه می‌دهد با تبادل ذرات در مسافت‌های نسبتاً طولانی، تا ۲۰۰ میکرون ارتباط برقرار کنند. در حالی که نشان داده شده است که این ساختارها نقش مهمی در بیماری‌های عصبی، سرطان، HIV-۱ و آنفلوانزا دارند، دکتر شتنکو اولین کسی است که نقش آن‌ها را در انتشار ویروس ابولا بررسی می‌کند.

وی می‌گوید: وقتی این پروژه را چند سال پیش آغاز کردیم، فکر کردیم که مدل کلی شیوع عفونت ویروس ابولا این گونه است که جایی در بدن، یک ذره ویروسی سلولی را آلوده می‌کند، تکثیر آغاز می‌شود، ذرات ویروس جدید برای آلوده کردن سلول‌های همسایه به بدن آزاد می‌شوند. این روند بسیار ساده بود.

دکتر شتنکو و تیم وی با استفاده از فناوری پیشرفته با روبش الکترونی با وضوح بالا، نشان دادند که عفونت ویروس ابولا در سلول‌ها باعث ایجاد نانولوله‌های تونل‌زنی حاوی ذرات ویروسی می‌شود. نانولوله‌های تونل‌زنی سپس انتقال این ذرات به سلول‌های دیگر را تسریع می‌کنند. نکته قابل توجه این است که ویروس به طور کامل برای ایجاد و شکل‌گیری این نانولوله مورد نیاز نبود، فقط بخش‌های کوچکی از کدگذاری ویروس مورد نیاز است.

به نقل از ستاد نانو، این اتفاق حتی در حضور مواد دارویی برای متوقف کردن ویروس ابولا نیز رخ داده است. البته چگونگی عبور و مرور ذرات ویروسی از طریق این نانولوله‌ها هنوز برای محققان سؤال است و آنها قصد دارند با انواع مختلف روش‌های مطالعاتی نظیر طیف‌سنجی و توالی‌یابی این موضوع را شفاف‌سازی کنند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: فناوري نانو ابولا ویروس نانو لوله فناوري نانو معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري ناسا تهران نانولوله ها ویروس ابولا بین سلول سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۳۶۲۸۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف تکنیکی جدید برای تغییر گروه خونی اهدایی

پژوهشگران ترکیبی از آنزیم‌های تولیدشده توسط گونه‌ای باکتری‌های موجود در روده انسان را شناسایی کردند که در مطالعات آزمایشگاهی می‌توانند سلول‌های قرمز خون را با بازده بالا به نوع O تبدیل کنند.

به گزارش زومیت، سلول‌های قرمز خون مانند تقریبا تمام سلول‌های بدن انسان با ساختارهای قندی منحصربه‌فردی پوشیده شده‌اند. این ساختارها از فردی به فرد دیگر متفاوت هستند و برخی دارای ساختارهای نوع A هستند و برخی ساختارهای نوع B را دارند. برخی هر دو ساختار نوع A و B را دارند و برخی هیچ‌یک از این ساختارها را ندارند و در گروه O قرار می‌گیرند.

سیستم ایمنی که هرگز با انواع A یا B برخورد نکرده باشد، در صورت مواجهه با آن‌ها به این سلول‌ها حمله می‌کند و آن‌ها را از بین می‌برد، درحالی‌که گروه خونی O را بیشتر دریافت‌کنندگان بدون مشکل می‌پذیرند.

به دلیل این تطبیق‌پذیری، ذخایر خون نوع O اغلب مصرف می‌شود، خصوصا در شرایط اضطراری که پزشکان باید بدون دانستن گروه خونی بیمار سریع عمل کرده و جان او را نجات دهند.

تبدیل سلول‌های قرمز خون به نوع عمومی O ایده جدیدی نیست. در سال ۱۹۸۲ دانشمندان آنزیمی را در دانه‌های قهوه شناسایی کردند که می‌توانست قندهای سطحی سلول‌های نوع B را حذف کند. اما آن واکنش آنزیمی بسیار ناکارآمد بود و استفاده از آن در مقیاس بزرگ ممکن نبود.

 همچنین برخلاف وعده‌های اولیه نگرانی‌هایی درمورد ایمنی آن مطرح شد. به دلایل ناشناخته، با اینکه تقریبا کل آنتی‌ژن‌های سلول‌های خون اهداکننده حذف می‌شد، گاهی اوقات خون اهدایی با گیرندگان همچنان ناسازگار بود. بنابراین، دانشمندان به نقطه شروع برگشتند و آنزیم‌های دیگری را در مجموعه باکتری‌های روده شناسایی کردند.

مشکلی که وجود دارد این است که تا سال ۲۰۲۲ بیش از ۴۰ سیستم گروه خونی به غیر از سیستم ABO و فاکتور RH شناسایی شده است. حتی در گروه‌های خونی A و B، ساختارهای قندی با طول‌ها و چگالی‌های متفاوت روی غشای سلول‌های قرمز خون وجود دارد.

پژوهشگران برپایه پژوهش‌های گذشته چندین آنزیم کاندیدای ساخته‌شده توسط باکتری آکرمانسیا موسینیفیلا (Akkermansia muciniphila) را انتخاب کردند و سلول‌های قرمز خون از چندین اهداکننده و زیرگروه‌های مختلف A و B را درمعرض آن‌ها قرار دادند.

آنزیم‌ها با غلظت‌های بالای سلول‌های قرمز خون و در دمای محیط و فقط به مدت ۳۰ دقیقه انکوبه شدند و این امر موجب بهبود فرآوری طولانی‌تر و شرایط کمتر کارآمد کاندیداهای قبلی شد. این شرایط ملایم بدون استفاده از افزودنی‌ها (برای مثال دکستران) به همراه کارآیی بالای آنزیم، از پارامترهای مهم امکان‌سنجی در کاربردهای بالینی هستند.

حذف ساختارهای قندی بلند علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف گروه‌های خونی A و B، ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

آنزیم‌های انتخابی علاوه بر آنتی‌ژن‌های کوتاه‌تر و متعارف A و B، تمام چهار ساختار قندی شناخته‌شده A و B را حذف کردند. حذف ساختارهای قندی طولانی ناسازگاری سلول‌های نوع B تیمارشده با نمونه‌های پلاسما را به کمتر از ۹ درصد رساند و از شدت واکنش‌ها کاست.

برای درک این موضوع که چرا بخش کوچکی از سلول‌های قرمز خون ظاهرا بدون قند همچنان با پلاسمای گروه خونی O واکنش متقابل دارند و برای بهبود روند تبدیل سلول‌های گروه خونی A به پژوهش‌های بیشتری نیاز است.

با‌این‌حال، پژوهشگران می‌گویند مطالعه جدید آن‌ها با شناسایی آنزیم‌هایی که انواع بیشتری از آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، به تولید خونی که با همه گروه‌های خونی سازگار باشد، کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران در سال ۲۰۲۲ در شرایط آزمایشگاهی از استراتژی مشابهی (با آنزیم‌های متفاوت) برای تبدیل ریه‌های اهدایی از گروه خونی A به گروه خونی O استفاده کردند. پژوهش جدید ممکن است این تلاش‌ها را به‌قدر کافی بهبود دهد که استانداردهای ایمنی موردنیاز برای کارآزمایی‌های پیوند عضو در انسان را برآورده سازد.

سلول‌های قرمز خون رشدیافته در آزمایشگاه نیز در کارآزمایی‌های بالینی تحت آزمایش قرار دارند تا مشخص شود که آیا ماندگاری آن‌ها بیشتر از خون اهدایی است یا خیر. اگر این‌طور باشد، این دستاورد می‌تواند تقاضا برای ذخایر خون را کاهش دهد و همچنین به بیمارانی که به تزریق مکرر خون نیاز دارند، کمک کند دچار عوارض نشوند.

یافته‌های مطالعه در مجله‌ی Nature Microbiology منتشر شده است.

کانال عصر ایران در تلگرام